Αρχιμ. Δαμασκηνός Λιονάκης: ”Παναγία μου”

Του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμ. Δαμασκηνού Λιονάκη Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου

«Παναγία μου»! Ὄνομα μυριοειπωμένο, ἐπίκληση θερμή, ἱκεσία ταπεινή, καρδιακή. Μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας γόνατα κάμπτονται καί χέρια ὑψώνονται, δάκρυα χύνονται, καρδιές ἀνοίγονται, ὀνόματα μνημονεύονται, «πᾶσαι αἱ γενεαὶ» δεητικῶς προσεύχονται…
Στήν σπλαγχνική Μητέρα τοῦ Θεοῦ καταφεύγουμε σέ κάθε περίσταση τοῦ βίου, αὐτῆς τό ὄνομα προφέρουμε καί τήν βοήθεια ἐπιζητοῦμε.
Κατά δέ τόν μῆνα Αὔγουστο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀφιερωμένος στήν χάρη της, ἀμέτρητες παρακλήσεις ἀναπέμπονται στήν Παναγία ἀπό τούς πιστούς χριστιανούς.
Ναοί Ἐνοριῶν καί Ἱερῶν Μονῶν γεμίζουν ἀπό ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἡλικιῶν· οἱ Παρακλητικοί Κανόνες κατανύσσουν ψυχές καί ἀρωματίζουν τά αὐγουστιάτικα ἀπογεύματα, δροσίζουν «τοὺς βαστάσαντας τὸ βάρος τῆς ἡμέρας καὶ τὸν καύσωνα»…
Πλῆθος ἐπιθέτων καί προσωνυμιῶν ἀπέδωσε στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡ ἀγάπη καί ἡ εὐγνωμοσύνη τῶν πιστῶν· Γοργοεπήκοος, Παντάνασσα, Γιάτρισσα, Παυσολύπη, Παραμυθία, Χρυσοπηγή καί Καταφυγή εἶναι ἐλάχιστα ἀπό αὐτά.
Ἡ Παναγία μας, «ἡ μόνη ἁγνὴ καὶ ἄχραντος Παρθένος», εἶναι «ἡ μετὰ Θεὸν προστασία ἡμῶν».
Δέεται ἀδιαλείπτως ὑπέρ τοῦ κόσμου, ἀποσοβεῖ κινδύνους καί ἀποδιώκει πειρασμούς, προστατεύει ἔθνη καί λαούς, θεραπεύει ἀρρώστους, καλεῖ σέ μετάνοια, παρηγορεῖ καί χαροποιεῖ θλιβομένους, ἐνθαρρύνει ἀπογοητευμένους, νουθετεῖ κυβερνῆτες, προφυλάσσει τούς νέους, στηρίζει τούς γέροντες, διατρέχει θάλασσες καί βουνά, πόλεις καί χωριά, ἀσφαλίζει ψυχές, στερεώνει στό ἀγαθό, μοιράζει χαρίσματα, μεριμνᾶ γιά πνευματικές καί βιοτικές ἀνάγκες, τακτοποιεῖ λογισμούς, λύνει παρεξηγήσεις, καταλλάσσει καί εἰρηνεύει.
Συμπαρίσταται στίς χῆρες καί τά ὀρφανά, στίς πονεμένες μητέρες, στούς ἀγωνιστές τῆς βιοπάλης, σέ ὅσους ἀσκοῦνται κατά τῆς ἁμαρτίας καί ποθοῦν τήν πνευματική τελείωση.
«Μυριάκις» προφέρεται τό ὄνομα τῆς Κεχαριτωμένης Θεοτόκου καθημερινῶς, ἀλλά «ἀπειράκις» ὁ κόσμος ὁλόκληρος δέχεται τίς εὐεργεσίες τῆς ἁγνῆς Θεομήτορος!
Ἡ Παναγία μας, ἡ ὁποία ποτέ δέν ἁμάρτησε οὔτε μέ τόν λογισμό, ἀλλά ἀφιερώθηκε στόν Θεό καί ὑπηρέτησε τό σχέδιό Του γιά τήν σωτηρία τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, βρίσκεται μέ τό σῶμα της στόν Παράδεισο, ὅπου μέ μητρική παρρησία καί ἀρχοντική ἀγάπη ἱκετεύει τόν Υἱό καί Θεό της γιά τήν σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Καί γνωρίζουμε ὅτι «πολὺ ἰσχύει δέησις Μητρὸς πρὸς εὐμένειαν Δεσπότου»!
Εἶναι, ὅμως, ἀνάγκη νά τονίσουμε ὅτι ἡ Θεοτόκος δέν παραβιάζει κλειστές πόρτες, ἀλλά στέκεται μέ σεβασμό πρός τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί τήν θεόσδοτη ἐλευθερία του. Προτρέπει μητρικῶς, δέν ἐξαναγκάζει δυναστικῶς!
Ἀναπαύεται στήν πνευματική ζωή μας, στήν ἀγαθή μας προαίρεση καί τήν ὑπακοή μας στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ της.
Ὅποιος τιμᾶ καί ἐργάζεται τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, ὅποιος μέ φιλότιμο ἀγωνίζεται γιά τήν σωτηρία καί τόν ἁγιασμό του, ὅποιος «ἀγαθοποιεῖ», εὐεργετεῖ καί ἀμνησικακεῖ, αὐτός δρέπει τούς καρπούς τῆς ἰσχυρῆς θεομητορικῆς προστασίας.
Τό πέρασμα τῆς Παναγίας χαρίζει ἐλπίδα, παύει τήν λύπη, μελώνει τόν πόνο, ἀναιρεῖ τήν κατήφεια, ἀποδιώκει τήν ἀπελπισία.
Ἡ παρουσία της εἶναι πρόξενος εἰρήνης, χαρᾶς καί καλῆς ἀνησυχίας, ἀφορμή μετανοίας, διόρθωσης καί τελείωσης.
Πόσο ἀπαραίτητη, ἀδελφοί μου, εἶναι στήν σημερινή δύσκολη πραγματικότητα ἡ καταφυγή στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ…
Πόσο χρειάζονται τήν μητρική στοργή τῆς Ἀειπαρθένου ἄνθρωποι πού ἀποκάμνουν καί ἀπογοητεύονται ἀπό τήν λύπη καί τά προβλήματα…
Ὁ ὀρθόδοξος λαός μας εἶναι ζυμωμένος μέ τήν τιμή στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Τό παράδειγμα τῶν ἁπλοϊκῶν προγόνων μας, οἱ ὁποῖοι «οὐκ ἔγνωσαν γραμματείας», ἀλλά μέ ἐλπίδα κατέφευγαν στήν Παναγία καί ἀνακουφίζονταν στίς δυσκολίες καί τίς θλίψεις τῆς ζωῆς, μᾶς διδάσκει, ἀδελφοί μου, νά μήν ὑποκύπτουμε στήν ἀπελπισία καί τήν ἀπόγνωση, ἀλλά μέ θάρρος νά καταφεύγουμε στήν Παναγία μας, νά ἀνοίγουμε τήν καρδιά μας, νά ἐξωτερικεύουμε τόν πόνο μας καί νά ἔχουμε τήν βεβαιότητα ὅτι δέν θά φύγουμε «κατῃσχυμμένοι». Ἀμήν.